Kinderen van gescheiden ouders in de meerderheid. Goede begeleiding ouders en kinderen na echtscheiding is wenselijk.

Stine Jensen, filosoof en schrijver, bespreekt in het  artikel uit de NRC van zaterdag 5 september de trend dat er tegenwoordig meer kinderen zijn van gescheiden ouders dan kinderen van niet-gescheiden ouders.

Een gesprek dat de juf in de klas van haar dochter aangaat over scheiding zorgt voor tranen: bij de kinderen van gescheiden ouders vanwege het verdriet om de scheiding, bij de kinderen van niet-gescheiden ouders vanwege het feit dat zij “anders” zijn. Dat laatste is opvallend.

De filosoof beschrijft ook enkele aspecten van haar eigen scheiding, open en reflectief. Zij en haar ex-partner hebben professionele hulp gezocht bij de invulling van het ouderschap na scheiding. Dat zouden meer mensen moeten doen. Als echtscheidingsadvocaat en mediator kan ik dat alleen maar toejuichen. Het is heel ingewikkeld: emotionele en logistieke aanpassingen vragen veel van gescheiden ouders en kinderen. En als er nieuwe partners met kinderen in het spel zijn wordt het nog ingewikkelder.

Met goede begeleiding is veel winst te behalen is mijn ervaring. Stine Jensen noemt in het artikel diverse vormen van ondersteuning voor kinderen en ouders. In het rijtje mis ik de kindbehartiger: ondersteuning voor ouders en kinderen. Daarbij leren ouders veel over wat hun kind daadwerkelijk nodig heeft in de nieuwe situatie. In mijn praktijk verwijs ik regelmatig naar een kindbehartiger. Daar zijn ouders heel erg mee geholpen. Hulp vragen is geen zwaktebod, integendeel.